аўтасто́пны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтасто́пны аўтасто́пная аўтасто́пнае аўтасто́пныя
Р. аўтасто́пнага аўтасто́пнай
аўтасто́пнае		 аўтасто́пнага аўтасто́пных
Д. аўтасто́пнаму аўтасто́пнай аўтасто́пнаму аўтасто́пным
В. аўтасто́пны (неадуш.)
аўтасто́пнага (адуш.)		 аўтасто́пную аўтасто́пнае аўтасто́пныя (неадуш.)
аўтасто́пных (адуш.)
Т. аўтасто́пным аўтасто́пнай
аўтасто́пнаю		 аўтасто́пным аўтасто́пнымі
М. аўтасто́пным аўтасто́пнай аўтасто́пным аўтасто́пных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аўтасто́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыстасаванне для аўтаматычнага спынення цягніка.

2. Сістэма арганізаванага выкарыстання турыстамі спадарожнага аўтатранспарту для праезду часткі шляху.

|| прым. аўтасто́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)