аўта́ркія, -і, ж. (кніжн.).

Эканамічная палітыка гаспадарчага адасаблення краіны.

|| прым. аўтаркі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўта́ркія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аўта́ркія
Р. аўта́ркіі
Д. аўта́ркіі
В. аўта́ркію
Т. аўта́ркіяй
аўта́ркіяю
М. аўта́ркіі

Іншыя варыянты: аўтаркі́я.

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аўтаркі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аўтаркі́я
Р. аўтаркі́і
Д. аўтаркі́і
В. аўтаркі́ю
Т. аўтаркі́яй
аўтаркі́яю
М. аўтаркі́і

Іншыя варыянты: аўта́ркія.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аўтаркі́я ж., полит., эк. автарки́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўтаркі́я, ‑і, ж.

1. Эканамічная палітыка гаспадарчага адасаблення краіны.

2. У філасофіі стоікаў — самазадаволенасць як ідэал дабрачыннасці чалавека.

[Грэч. autarkeia — самадастатковасць, самазадаволенасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авта́рки́я эк., полит. аўта́ркі́я, -кі́і ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)