аўтапо́лк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтапо́лк |
аўтапалкі́ |
| Р. |
аўтапалка́ |
аўтапалко́ў |
| Д. |
аўтапалку́ |
аўтапалка́м |
| В. |
аўтапо́лк |
аўтапалкі́ |
| Т. |
аўтапалко́м |
аўтапалка́мі |
| М. |
аўтапалку́ |
аўтапалка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аўтапо́лк, -палка́ м. автопо́лк
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
автопо́лк аўтапо́лк, -палка́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)