аўтама́тчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўтама́тчыца аўтама́тчыцы
Р. аўтама́тчыцы аўтама́тчыц
Д. аўтама́тчыцы аўтама́тчыцам
В. аўтама́тчыцу аўтама́тчыц
Т. аўтама́тчыцай
аўтама́тчыцаю		 аўтама́тчыцамі
М. аўтама́тчыцы аўтама́тчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аўтама́тчыца ж., в разн. знач. автома́тчица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўтама́тчыца, ‑ы, ж.

Жан. да аўтаматчыкі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтама́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Рабочы, які абслугоўвае аўтамат (у 1 знач.).

2. Баец, узброены аўтаматам (у 2 знач.).

|| ж. аўтама́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

автома́тчица аўтама́тчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)