аўстры́йцы, -аў, адз. -ры́ец, -ры́йца, м.

Назва насельніцтва Аўстрыі.

|| ж. аўстры́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -ры́ек.

|| прым. аўстры́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўстры́йцы, ‑аў; адз. аўстрыец, ‑рыйца, м.; аўстрыйка, ‑і, ДМ ‑рыйцы; мн. аўстрыякі, ‑рыек; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Аўстрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўстры́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўстры́йка аўстры́йкі
Р. аўстры́йкі аўстры́ек
Д. аўстры́йцы аўстры́йкам
В. аўстры́йку аўстры́ек
Т. аўстры́йкай
аўстры́йкаю		 аўстры́йкамі
М. аўстры́йцы аўстры́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аўстры́ец,

гл. аўстрыйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўстры́йка,

гл. аўстрыйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўстры́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўстры́ец аўстры́йцы
Р. аўстры́йца аўстры́йцаў
Д. аўстры́йцу аўстры́йцам
В. аўстры́йца аўстры́йцаў
Т. аўстры́йцам аўстры́йцамі
М. аўстры́йцу аўстры́йцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)