а́ўстра-белару́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́ўстра-белару́скі а́ўстра-белару́ская а́ўстра-белару́скае а́ўстра-белару́скія
Р. а́ўстра-белару́скага а́ўстра-белару́скай
а́ўстра-белару́скае
а́ўстра-белару́скага а́ўстра-белару́скіх
Д. а́ўстра-белару́скаму а́ўстра-белару́скай а́ўстра-белару́скаму а́ўстра-белару́скім
В. а́ўстра-белару́скі (неадуш.)
а́ўстра-белару́скага (адуш.)
а́ўстра-белару́скую а́ўстра-белару́скае а́ўстра-белару́скія (неадуш.)
а́ўстра-белару́скіх (адуш.)
Т. а́ўстра-белару́скім а́ўстра-белару́скай
а́ўстра-белару́скаю
а́ўстра-белару́скім а́ўстра-белару́скімі
М. а́ўстра-белару́скім а́ўстра-белару́скай а́ўстра-белару́скім а́ўстра-белару́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́ўстра-венге́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́ўстра-венге́рскі а́ўстра-венге́рская а́ўстра-венге́рскае а́ўстра-венге́рскія
Р. а́ўстра-венге́рскага а́ўстра-венге́рскай
а́ўстра-венге́рскае
а́ўстра-венге́рскага а́ўстра-венге́рскіх
Д. а́ўстра-венге́рскаму а́ўстра-венге́рскай а́ўстра-венге́рскаму а́ўстра-венге́рскім
В. а́ўстра-венге́рскі (неадуш.)
а́ўстра-венге́рскага (адуш.)
а́ўстра-венге́рскую а́ўстра-венге́рскае а́ўстра-венге́рскія (неадуш.)
а́ўстра-венге́рскіх (адуш.)
Т. а́ўстра-венге́рскім а́ўстра-венге́рскай
а́ўстра-венге́рскаю
а́ўстра-венге́рскім а́ўстра-венге́рскімі
М. а́ўстра-венге́рскім а́ўстра-венге́рскай а́ўстра-венге́рскім а́ўстра-венге́рскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́ўстра-герма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́ўстра-герма́нскі а́ўстра-герма́нская а́ўстра-герма́нскае а́ўстра-герма́нскія
Р. а́ўстра-герма́нскага а́ўстра-герма́нскай
а́ўстра-герма́нскае
а́ўстра-герма́нскага а́ўстра-герма́нскіх
Д. а́ўстра-герма́нскаму а́ўстра-герма́нскай а́ўстра-герма́нскаму а́ўстра-герма́нскім
В. а́ўстра-герма́нскі (неадуш.)
а́ўстра-герма́нскага (адуш.)
а́ўстра-герма́нскую а́ўстра-герма́нскае а́ўстра-герма́нскія (неадуш.)
а́ўстра-герма́нскіх (адуш.)
Т. а́ўстра-герма́нскім а́ўстра-герма́нскай
а́ўстра-герма́нскаю
а́ўстра-герма́нскім а́ўстра-герма́нскімі
М. а́ўстра-герма́нскім а́ўстра-герма́нскай а́ўстра-герма́нскім а́ўстра-герма́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́ўстра-італья́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́ўстра-італья́нскі а́ўстра-італья́нская а́ўстра-італья́нскае а́ўстра-італья́нскія
Р. а́ўстра-італья́нскага а́ўстра-італья́нскай
а́ўстра-італья́нскае
а́ўстра-італья́нскага а́ўстра-італья́нскіх
Д. а́ўстра-італья́нскаму а́ўстра-італья́нскай а́ўстра-італья́нскаму а́ўстра-італья́нскім
В. а́ўстра-італья́нскі (неадуш.)
а́ўстра-італья́нскага (адуш.)
а́ўстра-італья́нскую а́ўстра-італья́нскае а́ўстра-італья́нскія (неадуш.)
а́ўстра-італья́нскіх (адуш.)
Т. а́ўстра-італья́нскім а́ўстра-італья́нскай
а́ўстра-італья́нскаю
а́ўстра-італья́нскім а́ўстра-італья́нскімі
М. а́ўстра-італья́нскім а́ўстра-італья́нскай а́ўстра-італья́нскім а́ўстра-італья́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́ўстра-няме́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́ўстра-няме́цкі а́ўстра-няме́цкая а́ўстра-няме́цкае а́ўстра-няме́цкія
Р. а́ўстра-няме́цкага а́ўстра-няме́цкай
а́ўстра-няме́цкае
а́ўстра-няме́цкага а́ўстра-няме́цкіх
Д. а́ўстра-няме́цкаму а́ўстра-няме́цкай а́ўстра-няме́цкаму а́ўстра-няме́цкім
В. а́ўстра-няме́цкі (неадуш.)
а́ўстра-няме́цкага (адуш.)
а́ўстра-няме́цкую а́ўстра-няме́цкае а́ўстра-няме́цкія (неадуш.)
а́ўстра-няме́цкіх (адуш.)
Т. а́ўстра-няме́цкім а́ўстра-няме́цкай
а́ўстра-няме́цкаю
а́ўстра-няме́цкім а́ўстра-няме́цкімі
М. а́ўстра-няме́цкім а́ўстра-няме́цкай а́ўстра-няме́цкім а́ўстра-няме́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́встро-венге́рский а́ўстра-венге́рскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

А́встро-Ве́нгрия ист. А́ўстрае́нгрыя, -рыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кронпры́нц, ‑а, м.

Тытул наследніка трона ў Германіі і Аўстра-Венгрыі да падзення ў іх манархіі (1918 г.). // Асоба, якая мела гэты тытул.

[Ням. Kronprinz.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ландве́р, ‑а, м.

У Прусіі, Германіі, Аўстра-Венгрыі і Швейцарыі ў 19–20 стст. ваеннаабавязаныя запасу другой чаргі. // Вайсковыя часці з гэтых ваеннаабавязаных.

[Ням. Landwehr.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

русі́ны, ‑аў; адз. русін, ‑а, м.; русінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. русінкі, ‑нак; ж.

Назва ўкраінцаў заходнеўкраінскіх зямель, якая мела найбольшае распаўсюджанне ў час іх знаходжання пад аўстра-венгерскім гнётам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)