аэро́граф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аэро́граф |
аэро́графы |
| Р. |
аэро́графа |
аэро́графаў |
| Д. |
аэро́графу |
аэро́графам |
| В. |
аэро́граф |
аэро́графы |
| Т. |
аэро́графам |
аэро́графамі |
| М. |
аэро́графе |
аэро́графах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аэро́граф спец. аэро́граф, -фа м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аэро́граф, ‑а, м.
Прыбор для тонкага распылення фарбы сціснутым паветрам пры напясенні яе на паперу, тканіну і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)