аэро́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аэро́б аэро́бы
Р. аэро́ба аэро́баў
Д. аэро́бу аэро́бам
В. аэро́ба аэро́баў
Т. аэро́бам аэро́бамі
М. аэро́бе аэро́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аэро́б м., биол. аэро́б

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аэро́бы аэро́бы, -баў мн.;

аэро́б ед. аэро́б, -ба м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аэро́бы (ед. аэро́б м.) биол. аэро́бы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аэро́бы, ‑аў; адз. аэроб, ‑а, м.

Арганізмы, якія не здольны жыць без свабоднага кіслароду; проціл. анаэробы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)