аэра́цыя, -і, ж. (спец.).

1. Вентыляцыя, паветраабмен.

А. гарачых цэхаў.

2. Насычэнне вады, глебы паветрам.

А. глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аэра́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аэра́цыя
Р. аэра́цыі
Д. аэра́цыі
В. аэра́цыю
Т. аэра́цыяй
аэра́цыяю
М. аэра́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аэра́цыя ж. аэра́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аэра́цыя, ‑і, ж.

Насычэнне паветрам; праветрыванне. Аэрацыя глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэра́ция спец. аэра́цыя, -цыі ж.;

аэра́ция воды́ (зда́ний, по́чвы) аэра́цыя вады́ (пабудо́ў, гле́бы).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)