аэраса́ні, -е́й, мн.

Механічныя сані, якія перамяшчаюцца па снезе пры дапамозе паветранага вінта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аэраса́ні

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. аэраса́ні
Р. аэрасане́й
Д. аэрасаня́м
В. аэраса́ні
Т. аэрасаня́мі
М. аэрасаня́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аэраса́ні ед. нет аэроса́ни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аэраса́ні, ‑ей; адз. няма.

Сані, якія перамяшчаюцца з дапамогай паветранага вінта, што прыводзіцца ў рух рухавікамі ўнутранага згарання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэроса́ни аэраса́ні, -не́й ед. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапе́лер, ‑а, м.

Паветраны вінт, які прыводзіць у рух самалёт, аэрасані, глісер і пад.

[Ад лац. propellere — гнаць, пхаць уперад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)