аэралі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аэралі́т аэралі́ты
Р. аэралі́та аэралі́таў
Д. аэралі́ту аэралі́там
В. аэралі́т аэралі́ты
Т. аэралі́там аэралі́тамі
М. аэралі́це аэралі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аэралі́т м., астр. аэроли́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аэралі́т, ‑а, М ‑ліце, м.

Камень касмічнага паходжання; метэарыт.

[Ад грэч. aēr — паветра і lithos — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэроли́т астр. аэралі́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)