ашэ́рхлы, -ая, -ае.

Падсохлы, падмёрзлы, зацвярдзелы.

Ашэрхлая зямля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ашэ́рхлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ашэ́рхлы ашэ́рхлая ашэ́рхлае ашэ́рхлыя
Р. ашэ́рхлага ашэ́рхлай
ашэ́рхлае		 ашэ́рхлага ашэ́рхлых
Д. ашэ́рхламу ашэ́рхлай ашэ́рхламу ашэ́рхлым
В. ашэ́рхлы (неадуш.)
ашэ́рхлага (адуш.)		 ашэ́рхлую ашэ́рхлае ашэ́рхлыя (неадуш.)
ашэ́рхлых (адуш.)
Т. ашэ́рхлым ашэ́рхлай
ашэ́рхлаю		 ашэ́рхлым ашэ́рхлымі
М. ашэ́рхлым ашэ́рхлай ашэ́рхлым ашэ́рхлых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ашэ́рхлы, ‑ая, ‑ае.

Падсохлы, падмёрзлы; падшэрхлы. Сонца не па-летняму ўжо, але яшчэ зырка свяціла, слізгаючы косымі промнямі па пажоўклай траве, па ашэрхлай ужо восеньскай зямлі. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)