ашы́так
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ашы́так |
ашы́ткі |
| Р. |
ашы́тка |
ашы́ткаў |
| Д. |
ашы́тку |
ашы́ткам |
| В. |
ашы́так |
ашы́ткі |
| Т. |
ашы́ткам |
ашы́ткамі |
| М. |
ашы́тку |
ашы́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ашы́так, -тка м., биол. руче́йник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
руче́йник рыб. (насадка) шы́цік, -ка м., ашы́так, -тка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)