ашы́каць гл. шыкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ашы́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ашы́каю ашы́каем
2-я ас. ашы́каеш ашы́каеце
3-я ас. ашы́кае ашы́каюць
Прошлы час
м. ашы́каў ашы́калі
ж. ашы́кала
н. ашы́кала
Загадны лад
2-я ас. ашы́кай ашы́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час ашы́каўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ашы́каць сов., разг. оши́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шы́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. на каго (што). Вымаўляць гук «ш-ш!», стараючыся супакоіць каго-н.

Што ты на мяне шыкаеш, не даеш слова сказаць.

2. Гукамі «ш-ш!», шумам выражаць незадавальненне.

Ш. пасрэднаму дакладчыку.

|| зак. ашы́каць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).

|| аднакр. шы́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні (да 1 знач.).

|| наз. шы́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оши́кать сов., разг. ашы́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)