ашча́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ашча́да
Р. ашча́ды
Д. ашча́дзе
В. ашча́ду
Т. ашча́дай
ашча́даю
М. ашча́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ашча́да ж. (действие) сбереже́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ашча́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ашчаджаць і ашчаджацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашчаджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Эканомна, з асцярогаю выдаткоўваць.

Тут кожная капейка ашчаджаецца.

|| наз. ашча́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ашчаджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

1. Эканомна, па-гаспадарску выдаткоўваць; берагчы.

А. грошы.

2. перан., што. Ахоўваць.

А. сон.

|| наз. ашча́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)