ашклі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; -лім, -ліце́, -ля́ць; -лёны; зак., што.
Зашкліць, уставіць шкло.
А. вокны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ашклі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ашклю́ |
ашклі́м |
| 2-я ас. |
ашклі́ш |
ашкліце́ |
| 3-я ас. |
ашклі́ць |
ашкля́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ашклі́ў |
ашклі́лі |
| ж. |
ашклі́ла |
| н. |
ашклі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ашклі́ |
ашклі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
ашклі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ашклі́ць сов. застекли́ть, остекли́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ашклі́ць, ашклю, ашкліш, ашкліць; ашкліце; зак., што.
Уставіць шкло; зашкліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ашклёны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад ашкліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Аско́р ’ачыстка ствала ад кары’ (Сцяшк.). Бязафіксны назоўнік ад дзеяслова *аскарыць, *аскараць, што павінен быў азначаць ’ачышчаць ад кары’; блізкі дзеяслоў вядомы ў польскай oskórować ’здымаць скуру; забяспечваць скураным пакрыццём’, аднак генетычна зразумела толькі другое значэнне, якое надаецца пры ўтварэнні дзеясловаў паводле мадэлі о‑ + корань назоўніка + ‑ити са значэннем ’прыдаць тое, што выражана назоўнікавым коранем’ (параўн. аснасціць, ашкліць). Для першага значэння больш характэрна выкарыстанне прэфікса ‑ад (параўн. і польск. odskórzanie ’здыманне скуры’). Пры замацаванні зафіксаванай дыялектнай формы з а‑, а не ad‑, магчыма, мела значэнне наяўнасць элемента ‑c‑, які ўспрымаўся не як частка кораня (што атаясамліваўся з кара, кор‑, а не з скор‑), а як прэфіксальны элемент з‑ (с‑).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)