ашалёвачны, -ая, -ае (спец.).

Звязаны з ашалёўкай, прызначаны для ашалёўкі.

А. матэрыял.

Ашалёвачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ашалё́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ашалё́вачны ашалё́вачная ашалё́вачнае ашалё́вачныя
Р. ашалё́вачнага ашалё́вачнай
ашалё́вачнае		 ашалё́вачнага ашалё́вачных
Д. ашалё́вачнаму ашалё́вачнай ашалё́вачнаму ашалё́вачным
В. ашалё́вачны (неадуш.)
ашалё́вачнага (адуш.)		 ашалё́вачную ашалё́вачнае ашалё́вачныя (неадуш.)
ашалё́вачных (адуш.)
Т. ашалё́вачным ашалё́вачнай
ашалё́вачнаю		 ашалё́вачным ашалё́вачнымі
М. ашалё́вачным ашалё́вачнай ашалё́вачным ашалё́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ашалёвачны спец. обши́вочный, обшивно́й, подшивно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ашалёвачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для ашалёўкі; звязаны з ашалёўкай. Ашалёвачныя работы. Ашалёвачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подшивно́й

1. падшыўны́;

2. плотн. падшалёвачны; абшалёвачны, ашалёвачны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обши́вочный (служащий для обшивки) спец.

1. абшы́вачны; аблямо́вачны; см. обшива́ть​ 1;

2. ашалёвачны, шалёвачны; абіўны́; см. обшива́ть​ 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)