ачу́лены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ачу́лены |
ачу́леная |
ачу́ленае |
ачу́леныя |
| Р. |
ачу́ленага |
ачу́ленай ачу́ленае |
ачу́ленага |
ачу́леных |
| Д. |
ачу́ленаму |
ачу́ленай |
ачу́ленаму |
ачу́леным |
| В. |
ачу́лены (неадуш.) ачу́ленага (адуш.) |
ачу́леную |
ачу́ленае |
ачу́леныя (неадуш.) ачу́леных (адуш.) |
| Т. |
ачу́леным |
ачу́ленай ачу́ленаю |
ачу́леным |
ачу́ленымі |
| М. |
ачу́леным |
ачу́ленай |
ачу́леным |
ачу́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ачу́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ачу́лены |
ачу́леная |
ачу́ленае |
ачу́леныя |
| Р. |
ачу́ленага |
ачу́ленай ачу́ленае |
ачу́ленага |
ачу́леных |
| Д. |
ачу́ленаму |
ачу́ленай |
ачу́ленаму |
ачу́леным |
| В. |
ачу́лены (неадуш.) ачу́ленага (адуш.) |
ачу́леную |
ачу́ленае |
ачу́леныя (неадуш.) ачу́леных (адуш.) |
| Т. |
ачу́леным |
ачу́ленай ачу́ленаю |
ачу́леным |
ачу́ленымі |
| М. |
ачу́леным |
ачу́ленай |
ачу́леным |
ачу́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)