ачо́скавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ачо́скавы |
ачо́скавая |
ачо́скавае |
ачо́скавыя |
| Р. |
ачо́скавага |
ачо́скавай
ачо́скавае |
ачо́скавага |
ачо́скавых |
| Д. |
ачо́скаваму |
ачо́скавай |
ачо́скаваму |
ачо́скавым |
| В. |
ачо́скавы (неадуш.)
ачо́скавага (адуш.) |
ачо́скавую |
ачо́скавае |
ачо́скавыя (неадуш.)
ачо́скавых (адуш.) |
| Т. |
ачо́скавым |
ачо́скавай
ачо́скаваю |
ачо́скавым |
ачо́скавымі |
| М. |
ачо́скавым |
ачо́скавай |
ачо́скавым |
ачо́скавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ачо́скавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ачоскаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ачо́скі, -аў (спец.).
Рэшткі, адходы пры часанні.
А. лёну.
|| прым. ачо́скавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)