ачмура́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ачмура́ю ачмура́ем
2-я ас. ачмура́еш ачмура́еце
3-я ас. ачмура́е ачмура́юць
Прошлы час
м. ачмура́ў ачмура́лі
ж. ачмура́ла
н. ачмура́ла
Загадны лад
2-я ас. ачмура́й ачмура́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ачмура́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ачмура́ць несов., разг.

1. (помрачать сознание; действовать одуряюще) одуря́ть;

2. (сбивать с толку) моро́чить, одура́чивать, дура́чить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ачмура́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ачмурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

охмуря́ть несов., прост. ачмура́ць, ачму́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

одуря́ть несов. ачмура́ць, дуры́ць, замаро́чваць, аду́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачму́рваць

‘ачмураць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зачму́рваю зачму́рваем
2-я ас. зачму́рваеш зачму́рваеце
3-я ас. зачму́рвае зачму́рваюць
Прошлы час
м. зачму́рваў зачму́рвалі
ж. зачму́рвала
н. зачму́рвала
Загадны лад
2-я ас. зачму́рвай зачму́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зачму́рваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Азіля́ць ’марочыць, ачмураць’ (Бяльк.). Гл. азел.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абчмура́ць

‘задурманьваць, ачмураць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абчмура́ю абчмура́ем
2-я ас. абчмура́еш абчмура́еце
3-я ас. абчмура́е абчмура́юць
Прошлы час
м. абчмура́ў абчмура́лі
ж. абчмура́ла
н. абчмура́ла
Загадны лад
2-я ас. абчмура́й абчмура́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абчмура́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ачмуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ачмуру́ ачму́рым
2-я ас. ачму́рыш ачму́рыце
3-я ас. ачму́рыць ачму́раць
Прошлы час
м. ачмуры́ў ачмуры́лі
ж. ачмуры́ла
н. ачмуры́ла
Загадны лад
2-я ас. ачмуры́ ачмуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ачмуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ачмурэ́ць (БРС, Бяльк., Яўс.), ашмурэць (Юрч.), ачмуры́ць ’адурачыць’ (Касп.), ачмураць (БРС). Ад чмурэць ’дурэць, чадзець’, чмуры́ць ’дурыць’. Гл. чмур.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)