ачко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ачко́вы ачко́вая ачко́вае ачко́выя
Р. ачко́вага ачко́вай
ачко́вае		 ачко́вага ачко́вых
Д. ачко́ваму ачко́вай ачко́ваму ачко́вым
В. ачко́вы (неадуш.)
ачко́вага (адуш.)		 ачко́вую ачко́вае ачко́выя (неадуш.)
ачко́вых (адуш.)
Т. ачко́вым ачко́вай
ачко́ваю		 ачко́вым ачко́вымі
М. ачко́вым ачко́вай ачко́вым ачко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ачко́вы спорт. очко́вый;

~вая сістэ́ма падвядзе́ння вы́нікаў спабо́рніцтва — очко́вая систе́ма подведе́ния ито́гов соревнова́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ачко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ачка (у 2 знач.). Падвядзенне вынікаў спаборніцтва па ачковай сістэме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачко́, -а́, мн. -і́, -о́ў, н.

1. Значок на ігральнай карце або косці, які абазначае яе вартасць і значэнне ў гульні.

2. Адзінка падліку выйгрышаў у спаборніцтвах, у спартыўных гульнях.

Набраць большую колькасць ачкоў.

3. Від азартнай карцёжнай гульні.

Гуляць у а.

|| прым. ачко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

очко́вый​I спорт. ачко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)