ачапля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ачапля́ю ачапля́ем
2-я ас. ачапля́еш ачапля́еце
3-я ас. ачапля́е ачапля́юць
Прошлы час
м. ачапля́ў ачапля́лі
ж. ачапля́ла
н. ачапля́ла
Загадны лад
2-я ас. ачапля́й ачапля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ачапля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ачапля́ць несов. оцепля́ть; см. ачапі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ачапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да ачапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачапі́ць, ачаплю́, ачэ́піш, ачэ́піць; ачэ́плены; зак., каго-што.

Акружыць з мэтай аховы або спынення доступу куды-н.

А. плошчу.

|| незак. ачапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. ачапле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оцепля́ть несов. ачапля́ць, акружа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ачапля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да ачапляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачапля́цца несов., страд. оцепля́ться; см. ачапля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ачапле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ачапляць — ачапіць.

2. Група, атрад узброеных людзей, якія ачапілі каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)