ача́пацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ача́паюся |
ача́паемся |
| 2-я ас. |
ача́паешся |
ача́паецеся |
| 3-я ас. |
ача́паецца |
ача́паюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ача́паўся |
ача́паліся |
| ж. |
ача́палася |
| н. |
ача́палася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ача́пайся |
ача́пайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
ача́паўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Ача́пацца ’абвешацца чым-небудзь, многа надзець на сябе (міёр., Крыўко, вусн. паведамл.). Ад чапаць ’чапляць’.
Ачапа́цца ’ачуняць, паправіцца’ (Шат.), укр. чарніг. очапатися ’апрытомнець’. Ад чапаць ’павольна хадзіць’; да семантыкі параўн. выхадзіцца ’акрыяць пасля хваробы, выздаравець’, прэфіксацыя, магчыма, пад уплывам ачуняць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)