аціха́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аціха́ю аціха́ем
2-я ас. аціха́еш аціха́еце
3-я ас. аціха́е аціха́юць
Прошлы час
м. аціха́ў аціха́лі
ж. аціха́ла
н. аціха́ла
Загадны лад
2-я ас. аціха́й аціха́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аціха́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аціха́ць несов., разг. станови́ться ти́ше; станови́ться слабе́е; утиха́ть, унима́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аціха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аціхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аці́хнуць, -ну, -неш, -не; аціх, -хла; -ні; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Стаць цішэйшым (пра гукі, шум і пад.).

Падвечар вуліца аціхла.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Спыніцца, аслабець у дзеянні (пра стыхійную з’яву).

Завея к ночы аціхла.

3. Супакоіцца, прыціхнуць.

Гаспадар аціх.

|| незак. аціха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абціха́ць несов., разг., см. аціха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патро́ху, прысл.

1. У невялікай колькасці, нямнога. Мяса патроху клалі ў булён, які варылі на полудзень. Пташнікаў.

2. Паступова, памаленьку. Расходзіцца цемра патроху, Тхне вільгаць з нізін. Колас. Толькі пад восень стала патроху аціхаць, зацягвацца рана. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)