ацё́лачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ацё́лачны ацё́лачная ацё́лачнае ацё́лачныя
Р. ацё́лачнага ацё́лачнай
ацё́лачнае		 ацё́лачнага ацё́лачных
Д. ацё́лачнаму ацё́лачнай ацё́лачнаму ацё́лачным
В. ацё́лачны (неадуш.)
ацё́лачнага (адуш.)		 ацё́лачную ацё́лачнае ацё́лачныя (неадуш.)
ацё́лачных (адуш.)
Т. ацё́лачным ацё́лачнай
ацё́лачнаю		 ацё́лачным ацё́лачнымі
М. ацё́лачным ацё́лачнай ацё́лачным ацё́лачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ацёлачны с.-х. отёлочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацёлачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ацёлу. Ацёлачны перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацёл, -у, м.

Роды ў каровы і некаторых іншых жвачных.

|| прым. ацёлачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отёлочный с.-х. ацёлачны;

отёлочная пора́ ацёлачная пара́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)