ацё́клы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ацё́клы |
ацё́клая |
ацё́клае |
ацё́клыя |
| Р. |
ацё́клага |
ацё́клай
ацё́клае |
ацё́клага |
ацё́клых |
| Д. |
ацё́кламу |
ацё́клай |
ацё́кламу |
ацё́клым |
| В. |
ацё́клы (неадуш.)
ацё́клага (адуш.) |
ацё́клую |
ацё́клае |
ацё́клыя (неадуш.)
ацё́клых (адуш.) |
| Т. |
ацё́клым |
ацё́клай
ацё́клаю |
ацё́клым |
ацё́клымі |
| М. |
ацё́клым |
ацё́клай |
ацё́клым |
ацё́клых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ацёклы, ‑ая, ‑ае.
Які мае ацёчнасць. Яго твар, крыху ацёклы, але мала маршчыністы. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отёкший прил. ацёкшы, ацёклы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)