ацяро́бкі, -аў.

Тое, што і пацяробкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацяро́бкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ацяро́бкі
Р. ацяро́бкаў
Д. ацяро́бкам
В. ацяро́бкі
Т. ацяро́бкамі
М. ацяро́бках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ацяро́бкі, ‑аў; адз. няма.

Тое, што і пацяробкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ацяро́бкі ’абрэзкі ад гародніны’ (КЭС, лаг., КСП), укр. отеребини ’непатрэбныя рэшткі’, польск. otrzebki ’абрэзкі ад гародніны’, серб.-харв. о̀требине ’непатрэбныя рэшткі’. Ад церабіць ’абрэзваць, ачышчаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)