назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ацяпле́ння | |
| ацяпле́нню | |
| ацяпле́ннем | |
| ацяпле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ацяпле́ння | |
| ацяпле́нню | |
| ацяпле́ннем | |
| ацяпле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. отопле́ние;
2. отепле́ние, утепле́ние;
1, 2
3. (система нагревания) отопле́ние;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2. Сістэма абагравання памяшканняў; прыстасаванне для абагравання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ацяплі́ць, ацяплю́, ацёпліш, ацёпліць; ацёплены;
Абагрэць (памяшканне) пры дапамозе печаў або спецыяльных прыстасаванняў; зрабіць цёплым.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отопле́ние
центра́льное отопле́ние цэнтра́льнае
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аце́пліванне
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
газоотопле́ние газаацяпле́нне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отепле́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ота́пливание
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
калары́ферны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да каларыфера.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)