ацяжа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.

Тое, што і абцяжарыць.

|| незак. ацяжа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ацяжа́рванне, -я, н. і ацяжа́ранне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацяжа́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ацяжа́ру ацяжа́рым
2-я ас. ацяжа́рыш ацяжа́рыце
3-я ас. ацяжа́рыць ацяжа́раць
Прошлы час
м. ацяжа́рыў ацяжа́рылі
ж. ацяжа́рыла
н. ацяжа́рыла
Загадны лад
2-я ас. ацяжа́р ацяжа́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час ацяжа́рыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ацяжа́рыць сов., см. абцяжа́рыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацяжа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; заг. ацяжар; зак., каго-што.

Тое, што і абцяжарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацяжа́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ацяжарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацяжа́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ацяжарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацяжа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ацяжарваць — ацяжарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)