ацяжа́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ацяжа́рваю ацяжа́рваем
2-я ас. ацяжа́рваеш ацяжа́рваеце
3-я ас. ацяжа́рвае ацяжа́рваюць
Прошлы час
м. ацяжа́рваў ацяжа́рвалі
ж. ацяжа́рвала
н. ацяжа́рвала
Загадны лад
2-я ас. ацяжа́рвай ацяжа́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ацяжа́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ацяжа́рваць несов., см. абцяжа́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацяжа́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ацяжарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацяжа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.

Тое, што і абцяжарыць.

|| незак. ацяжа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ацяжа́рванне, -я, н. і ацяжа́ранне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацяжа́рвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да ацяжарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацяжа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ацяжарваць — ацяжарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)