ацяжа́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ацяжа́рванне
Р. ацяжа́рвання
Д. ацяжа́рванню
В. ацяжа́рванне
Т. ацяжа́рваннем
М. ацяжа́рванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ацяжа́рванне ср., см. абцяжа́рванне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацяжа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ацяжарваць — ацяжарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацяжа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.

Тое, што і абцяжарыць.

|| незак. ацяжа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ацяжа́рванне, -я, н. і ацяжа́ранне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)