ацтэ́кі, -каў мн. ацте́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацтэ́кі, ‑аў; адз. ацтэк, ‑а, м.

Індзейская народнасць Мексікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацте́ки ацтэ́кі, -каў мн.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацтэ́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ацтэ́к ацтэ́кі
Р. ацтэ́ка ацтэ́каў
Д. ацтэ́ку ацтэ́кам
В. ацтэ́ка ацтэ́каў
Т. ацтэ́кам ацтэ́камі
М. ацтэ́ку ацтэ́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)