ацверазі́цца, ацверажу́ся, ацвярэ́зішся, ацвярэ́зіцца; зак.

Стаць цвярозым пасля ап’янення.

|| незак. ацвеража́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. ацверажэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацверазі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ацверажу́ся ацвярэ́зімся
2-я ас. ацвярэ́зішся ацвярэ́зіцеся
3-я ас. ацвярэ́зіцца ацвярэ́зяцца
Прошлы час
м. ацверазі́ўся ацверазі́ліся
ж. ацверазі́лася
н. ацверазі́лася
Загадны лад
2-я ас. ацверазі́ся ацверазі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час ацверазі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ацверазі́цца сов., прям., перен. отрезви́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацверазі́цца, ацверажуся, ацвярэзішся, ацвярэзіцца і ацвяро́зіцца, ‑рожуся, ‑розішся, ‑розіцца; зак.

Стаць цвярозым пасля ап’япення. Хлор, ужо ацверазіўшыся, прыўстаў з месца і нядбайна матнуў рукою. Гартны. // перан. Пачаць цвяроза думаць, меркаваць пра што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацвяро́зіцца,

гл. ацверазіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацверажэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ацверазіць і ацверазіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацвеража́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да ацверазіцца.

2. Зал. да ацверажаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацвеража́цца несов., возвр., страд. отрезвля́ться; см. ацверазі́цца, ацвеража́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)