ахі́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ахі́лены |
ахі́леная |
ахі́ленае |
ахі́леныя |
| Р. |
ахі́ленага |
ахі́ленай ахі́ленае |
ахі́ленага |
ахі́леных |
| Д. |
ахі́ленаму |
ахі́ленай |
ахі́ленаму |
ахі́леным |
| В. |
ахі́лены (неадуш.) ахі́ленага (адуш.) |
ахі́леную |
ахі́ленае |
ахі́леныя (неадуш.) ахі́леных (адуш.) |
| Т. |
ахі́леным |
ахі́ленай ахі́ленаю |
ахі́леным |
ахі́ленымі |
| М. |
ахі́леным |
ахі́ленай |
ахі́леным |
ахі́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ахі́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ахі́лены |
ахі́леная |
ахі́ленае |
ахі́леныя |
| Р. |
ахі́ленага |
ахі́ленай ахі́ленае |
ахі́ленага |
ахі́леных |
| Д. |
ахі́ленаму |
ахі́ленай |
ахі́ленаму |
ахі́леным |
| В. |
ахі́лены (неадуш.) ахі́ленага (адуш.) |
ахі́леную |
ахі́ленае |
ахі́леныя (неадуш.) ахі́леных (адуш.) |
| Т. |
ахі́леным |
ахі́ленай ахі́ленаю |
ахі́леным |
ахі́ленымі |
| М. |
ахі́леным |
ахі́ленай |
ахі́леным |
ахі́леных |
Кароткая форма: ахі́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ахі́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад ахіліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)