аху́таны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аху́таны аху́таная аху́танае аху́таныя
Р. аху́танага аху́танай
аху́танае		 аху́танага аху́таных
Д. аху́танаму аху́танай аху́танаму аху́таным
В. аху́таны (неадуш.)
аху́танага (адуш.)		 аху́таную аху́танае аху́таныя (неадуш.)
аху́таных (адуш.)
Т. аху́таным аху́танай
аху́танаю		 аху́таным аху́танымі
М. аху́таным аху́танай аху́таным аху́таных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аху́таны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аху́таны аху́таная аху́танае аху́таныя
Р. аху́танага аху́танай
аху́танае		 аху́танага аху́таных
Д. аху́танаму аху́танай аху́танаму аху́таным
В. аху́таны (неадуш.)
аху́танага (адуш.)		 аху́таную аху́танае аху́таныя (неадуш.)
аху́таных (адуш.)
Т. аху́таным аху́танай
аху́танаю		 аху́таным аху́танымі
М. аху́таным аху́танай аху́таным аху́таных

Кароткая форма: аху́тана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аху́таны

1. оку́танный;

2. перен. оку́танный; покры́тый;

1, 2 см. аху́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аху́таны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ахутаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оку́танный

1. аху́таны, ахіну́ты, укру́чаны;

2. перен. аху́таны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тума́нны, -ая, -ае.

1. гл. туман.

2. Ахутаны, засланы туманам.

Т. бераг ракі.

Туманная раніца.

3. Расплыўчаты, няясны; бачны як цераз туман.

Вырысоўваліся туманныя сілуэты будынкаў.

4. перан. Які мае няясны сэнс; незразумелы.

Туманныя разважанні.

5. перан. Невыразны, цьмяны.

Туманныя вочы.

Т. позірк.

|| наз. тума́ннасць, -і, ж. (да 3—5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напла́вацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Уволю, доўга паплаваць. [Кастусь і Ліпа] аблюбавалі шырокі, ахутаны з усіх бакоў алешнікам затончык, у якім можна было наплавацца ўволю. Гаўрылкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікары́за, ‑ы, ж.

Спец. Грыбныя ніці, якія ахутваюць карэнні вышэйшых раслін. Ужо даўно было заўважана, што карэнні многіх дрэў ахутаны тоўстым слоем грыбных ніцей, якія называюцца мікарызай. Гавеман.

[Ад грэч. mykēs — грыб і rhiza — корань.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павуці́ністы, ‑ая, ‑ае.

З павуцінай, ахутаны павуцінай; які нагадвае павуціну (у 1 знач.). Павуціністае ржышча. □ Дзень-два кароткага сонечнага павуціністага бабінага лета, і зноў дажджы, нудныя, халодныя, беспрасветныя. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дымлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які дыміцца, дыміць, вылучае многа дыму. Дымлівыя коміны фабрык і заводаў. □ Адкінуў агарак дымлівы, Нагой прытаптаў. Калачынскі. // Ахутаны дымнай. Там у жытах дымлівыя палі, Дзяўчаты песням там ахвочы. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)