ахры́пнуць гл. хрыпнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ахры́пнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ахры́пну ахры́пнем
2-я ас. ахры́пнеш ахры́пнеце
3-я ас. ахры́пне ахры́пнуць
Прошлы час
м. ахры́п ахры́плі
ж. ахры́пла
н. ахры́пла
Загадны лад
2-я ас. ахры́пні ахры́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ахры́пшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ахры́пнуць сов. охри́пнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахры́пнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. ахрып, ‑ла; зак.

Стаць хрыплым (пра голас). Хай скамянею я, Хай лепш замоўкнуць струны, Калі пявучы рытм Ахрыпне ў грудзях зноў. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хры́пнуць, -ну, -неш, -не; хрып, -пла; -ні; незак.

1. Пачынаць гаварыць хрыпла, губляць чыстату голасу.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Станавіцца хрыплым.

Голас хрыпне.

|| зак. ахры́пнуць, -ну, -неш, -не; ахры́п, -пла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

охри́пнуть сов. ахры́пнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахрыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ахрыпнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахры́пнуць, ‑не; ‑нем, ‑неце, ‑нуць; зак.

Разм. Ахрыпнуць — пра ўсіх, многіх. [Стары] сагнуўся і асунуўся. Дзеці ад крыку пахрыплі. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ага́знуць ’асіпнуць, ахрыпнуць’ (КСТ). Параўн. балг. газя ’крычаць, сварыцца’. Ці не да агазны? (гл. Трубачоў, Этимология, 1972, 23).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паахрыпа́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Ахрыпнуць — пра ўсіх, многіх. Навокал такая парнасць і цеплыня, аж драчы ў лазняку за агародам паахрыпалі ад крыку. Дайліда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)