ахраматы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ахраматы́чны |
ахраматы́чная |
ахраматы́чнае |
ахраматы́чныя |
| Р. |
ахраматы́чнага |
ахраматы́чнай
ахраматы́чнае |
ахраматы́чнага |
ахраматы́чных |
| Д. |
ахраматы́чнаму |
ахраматы́чнай |
ахраматы́чнаму |
ахраматы́чным |
| В. |
ахраматы́чны (неадуш.)
ахраматы́чнага (адуш.) |
ахраматы́чную |
ахраматы́чнае |
ахраматы́чныя (неадуш.)
ахраматы́чных (адуш.) |
| Т. |
ахраматы́чным |
ахраматы́чнай
ахраматы́чнаю |
ахраматы́чным |
ахраматы́чнымі |
| М. |
ахраматы́чным |
ахраматы́чнай |
ахраматы́чным |
ахраматы́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ахраматы́чны физ. ахромати́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ахраматы́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які не раскладае светлавога праменя на састаўныя колеры пры пераламленні; бясколерны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ахромати́ческий опт. ахраматы́чны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)