ахо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахо́ўны ахо́ўная ахо́ўнае ахо́ўныя
Р. ахо́ўнага ахо́ўнай
ахо́ўнае		 ахо́ўнага ахо́ўных
Д. ахо́ўнаму ахо́ўнай ахо́ўнаму ахо́ўным
В. ахо́ўны (неадуш.)
ахо́ўнага (адуш.)		 ахо́ўную ахо́ўнае ахо́ўныя (неадуш.)
ахо́ўных (адуш.)
Т. ахо́ўным ахо́ўнай
ахо́ўнаю		 ахо́ўным ахо́ўнымі
М. ахо́ўным ахо́ўнай ахо́ўным ахо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пажа́рна-ахо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пажа́рна-ахо́ўны пажа́рна-ахо́ўная пажа́рна-ахо́ўнае пажа́рна-ахо́ўныя
Р. пажа́рна-ахо́ўнага пажа́рна-ахо́ўнай
пажа́рна-ахо́ўнае		 пажа́рна-ахо́ўнага пажа́рна-ахо́ўных
Д. пажа́рна-ахо́ўнаму пажа́рна-ахо́ўнай пажа́рна-ахо́ўнаму пажа́рна-ахо́ўным
В. пажа́рна-ахо́ўны (неадуш.)
пажа́рна-ахо́ўнага (адуш.)		 пажа́рна-ахо́ўную пажа́рна-ахо́ўнае пажа́рна-ахо́ўныя (неадуш.)
пажа́рна-ахо́ўных (адуш.)
Т. пажа́рна-ахо́ўным пажа́рна-ахо́ўнай
пажа́рна-ахо́ўнаю		 пажа́рна-ахо́ўным пажа́рна-ахо́ўнымі
М. пажа́рна-ахо́ўным пажа́рна-ахо́ўнай пажа́рна-ахо́ўным пажа́рна-ахо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саніта́рна-ахо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саніта́рна-ахо́ўны саніта́рна-ахо́ўная саніта́рна-ахо́ўнае саніта́рна-ахо́ўныя
Р. саніта́рна-ахо́ўнага саніта́рна-ахо́ўнай
саніта́рна-ахо́ўнае		 саніта́рна-ахо́ўнага саніта́рна-ахо́ўных
Д. саніта́рна-ахо́ўнаму саніта́рна-ахо́ўнай саніта́рна-ахо́ўнаму саніта́рна-ахо́ўным
В. саніта́рна-ахо́ўны (неадуш.)
саніта́рна-ахо́ўнага (адуш.)		 саніта́рна-ахо́ўную саніта́рна-ахо́ўнае саніта́рна-ахо́ўныя (неадуш.)
саніта́рна-ахо́ўных (адуш.)
Т. саніта́рна-ахо́ўным саніта́рна-ахо́ўнай
саніта́рна-ахо́ўнаю		 саніта́рна-ахо́ўным саніта́рна-ахо́ўнымі
М. саніта́рна-ахо́ўным саніта́рна-ахо́ўнай саніта́рна-ахо́ўным саніта́рна-ахо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ахо́ўны, -ая, -ае.

1. Які нясе ахову або ахоўваецца.

Ахоўная зона.

Ахоўная служба.

2. Які засцерагае, ахоўвае ад чаго-н. шкоднага.

Ахоўнае лесанасаджэнне.

Ахоўныя акуляры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карве́т, ‑а, М ‑веце, м.

1. Трохмачтавае ваеннае судна ў парусным флоце 18–19 стст.

2. Ахоўнае і разведачнае судна для барацьбы з падводнымі лодкамі ў англійскім і амерыканскім флотах у час другой сусветнай вайны.

[Фр. corvette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Збру́я ’прыналежнасці для запрагання коней’. Рус. сбруя, укр. збруя ’тс’, ’прыстасаванне для промыслу і г д.’ Дыял. збруя ’пасаг’ (Жд. 2). З польск. zbroja, zbrój уст. ’ахоўнае пакрыццё для коней’ з далейшым развіццём значэння і кантамінацыяй формы. Фасмер, 3, 568; Праабражэнскі, 1, 244; КЭСРЯ, 401.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ахо́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які нясе ахову, прызначаны для аховы. Ахоўная служба. Ахоўная зона. Ахоўнае лесанасаджэнне.

2. Які засцерагае, служыць для аховы ад шкоднага ўплыву чаго‑н. Ахоўная маска. Ахоўныя акуляры.

3. Разм. Ахоўнай афарбоўкі. На ярусах увіхаліся людзі ў ахоўнага колеру пакалечаных шапках. Пестрак.

•••

Ахоўная афарбоўка гл. афарбоўка.

Ахоўная граната гл. грамата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́кавіна, -ы, мн. -ы, -він, ж.

1. Цвёрдае ахоўнае покрыва некаторых беспазваночных жывёл у выглядзе вітай, авальнай або створкавай каробкі.

Р. малюска.

2. Назва розных прадметаў, якія сваім знешнім выглядам нагадваюць ракавіну (у 1 знач.).

Вушная р.

Мыцца над ракавінай.

3. Пустата ў метале, бетоне, гіпсе і пад., утвораная пры пераходзе рэчыва з вадкага стану ў цвёрды (спец.).

Усадачная р.

|| памянш.-ласк. ра́кавінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. ра́кавінны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)