ахо́даць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ахо́даю |
ахо́даем |
| 2-я ас. |
ахо́даеш |
ахо́даеце |
| 3-я ас. |
ахо́дае |
ахо́даюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ахо́даў |
ахо́далі |
| ж. |
ахо́дала |
| н. |
ахо́дала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ахо́дай |
ахо́дайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
ахо́даўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ахо́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Управіцца, справіцца, пакончыць з кім‑, чым‑н., завяршыць якую‑н. работу. — Цяжкавата такую прастору касой аходаць, — гаварыў Антось Жыгалка. Дуброўскі. Як толькі Андрэйка ўзняўся на ногі гэтак, што без старэйшага брата мог аходаць зямлю, Броня пайшоў у старую кузню вучыцца за каваля. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)