а́хнуть сов., однокр.

1. разг. а́хнуць;

2. (ударить) прост. а́хнуць;

3. (сделать что-л. внезапно, с шумом) прост. га́кнуць, ба́хнуць;

а́хнули пу́шки га́кнулі (ба́хнулі) гарма́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́хнуць сов., разг.

1. (крикнуть) а́хнуть;

жанчы́на мо́цна ~нула — же́нщина гро́мко а́хнула;

2. (ударить) сту́кнуть, а́хнуть;

а. па галаве́а́хнуть по голове́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́кнуць сов., разг. сту́кнуть, уда́рить; рубану́ть; а́хнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́хнуць сов., однокр., разг. (ударить, стукнуть) ба́хнуть, а́хнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)