а́хкаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Выяўляць пачуцці (здзіўлення, шкадавання, прыкрасці і пад.), усклікаючы «ах!».

|| наз. а́хканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́хкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. а́хкаю а́хкаем
2-я ас. а́хкаеш а́хкаеце
3-я ас. а́хкае а́хкаюць
Прошлы час
м. а́хкаў а́хкалі
ж. а́хкала
н. а́хкала
Загадны лад
2-я ас. а́хкай а́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час а́хкаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

а́хкаць несов., разг. а́хать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́хкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ахнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раза́хкацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Пачаць многа і доўга ахкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́хаць несов., см. а́хкаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́хать несов., разг. а́хкаць, а́хаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заа́хкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць ахкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́хканне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ахкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раза́хкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць многа і доўга ахкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)