ахаме́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ахаме́ю ахаме́ем
2-я ас. ахаме́еш ахаме́еце
3-я ас. ахаме́е ахаме́юць
Прошлы час
м. ахаме́ў ахаме́лі
ж. ахаме́ла
н. ахаме́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час ахаме́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ахаме́ць сов., прост. охаме́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хаме́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак. (разм.).

Станавіцца хамам, пачынаць весці сябе па-хамску.

|| зак. ахаме́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

охаме́ть сов., прост. ахаме́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)