аха́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. аха́йванне
Р. аха́йвання
Д. аха́йванню
В. аха́йванне
Т. аха́йваннем
М. аха́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аха́йванне ср. (от грязи) очи́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аха́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ахайваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)