афіцыёз, -а, м. (кніжн.).

Афіцыёзны орган друку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

афіцыё́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. афіцыё́з
Р. афіцыё́зу
Д. афіцыё́зу
В. афіцыё́з
Т. афіцыё́зам
М. афіцыё́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

афіцыёз м. официо́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афіцыёз, ‑а, м.

У буржуазных краінах — афіцыёзны друкаваны орган.

[Ад лац. officiosus — паслужлівы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

официо́з афіцыёз, -за м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)