афсе́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. афсе́т
Р. афсе́ту
Д. афсе́ту
В. афсе́т
Т. афсе́там
М. афсе́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

афсе́т, -у, М -се́це, м. (спец.).

Тое, што і афсетны друк, спосаб друкавання, пры якім фарба перадаецца з друкарскай формы на гумавую паверхню, а з яе на паперу.

|| прым. афсе́тны, -ая, -ае.

Друкарскія афсетныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

афсе́т, -ту м., полигр. офсе́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афсе́т, ‑у, М ‑сеце, м.

Спосаб друкавання, пры якім фарба перадаецца з друкарскай формы на гумавую паверхню, а з яе на паперу.

[Англ. offset.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

офсе́т тип. афсе́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)