афо́ртны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афо́ртны афо́ртная афо́ртнае афо́ртныя
Р. афо́ртнага афо́ртнай
афо́ртнае		 афо́ртнага афо́ртных
Д. афо́ртнаму афо́ртнай афо́ртнаму афо́ртным
В. афо́ртны (неадуш.)
афо́ртнага (адуш.)		 афо́ртную афо́ртнае афо́ртныя (неадуш.)
афо́ртных (адуш.)
Т. афо́ртным афо́ртнай
афо́ртнаю		 афо́ртным афо́ртнымі
М. афо́ртным афо́ртнай афо́ртным афо́ртных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

афо́ртны офо́ртный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афо́ртны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да афорта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афо́рт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

Гравюра на медзі або цынку з малюнкам, пратраўленым кіслатой, а таксама адбітак з такой гравюры.

Выстаўка афортаў.

|| прым. афо́ртны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

офо́ртный афо́ртны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)