ау́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ау́льны ау́льная ау́льнае ау́льныя
Р. ау́льнага ау́льнай
ау́льнае		 ау́льнага ау́льных
Д. ау́льнаму ау́льнай ау́льнаму ау́льным
В. ау́льны (неадуш.)
ау́льнага (адуш.)		 ау́льную ау́льнае ау́льныя (неадуш.)
ау́льных (адуш.)
Т. ау́льным ау́льнай
ау́льнаю		 ау́льным ау́льнымі
М. ау́льным ау́льнай ау́льным ау́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ау́льны ау́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ау́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аула. Аульны савет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ау́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Паселішча на Каўказе і ў Сярэдняй Азіі.

|| прым. ау́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ау́льный ау́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)