А́тыка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. А́тыка
Р. А́тыкі
Д. А́тыцы
В. А́тыку
Т. А́тыкай
А́тыкаю
М. А́тыцы

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

А́тыка ж., ист. А́ттика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

А́ттика ист. А́тыка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́тык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. а́тык а́тыкі
Р. а́тыка а́тыкаў
Д. а́тыку а́тыкам
В. а́тык а́тыкі
Т. а́тыкам а́тыкамі
М. а́тыку а́тыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)