ату́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ату́шаны ату́шаная ату́шанае ату́шаныя
Р. ату́шанага ату́шанай
ату́шанае		 ату́шанага ату́шаных
Д. ату́шанаму ату́шанай ату́шанаму ату́шаным
В. ату́шаны (неадуш.)
ату́шанага (адуш.)		 ату́шаную ату́шанае ату́шаныя (неадуш.)
ату́шаных (адуш.)
Т. ату́шаным ату́шанай
ату́шанаю		 ату́шаным ату́шанымі
М. ату́шаным ату́шанай ату́шаным ату́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ату́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ату́шаны ату́шаная ату́шанае ату́шаныя
Р. ату́шанага ату́шанай
ату́шанае		 ату́шанага ату́шаных
Д. ату́шанаму ату́шанай ату́шанаму ату́шаным
В. ату́шаны (неадуш.)
ату́шанага (адуш.)		 ату́шаную ату́шанае ату́шаныя (неадуш.)
ату́шаных (адуш.)
Т. ату́шаным ату́шанай
ату́шанаю		 ату́шаным ату́шанымі
М. ату́шаным ату́шанай ату́шаным ату́шаных

Кароткая форма: ату́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ату́шаны разг. приту́шенный; поту́шенный, зату́шенный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ату́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад атушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Ату́шаны, оту́шаный ’уцеплены’ (Клім.). Дзеепрыметнік ад дзеяслова *атушыць ’уцяпліць’, звязанага з захаваным ва ўкраінскай мове тушкува́ти шчыльна закрываць, укутваць’; параўн. тушыць ’гатаваць ежу ў закрытым посудзе’ (Нас.). Гл. тушыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)