атрапа́ць, атраплю́, атрэ́плеш, атрэ́пле; атрапі́; атрапа́ны; зак., што.

Тое, што і абтрапаць.

|| незак. атрэ́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

атрапа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. атраплю́ атрэ́плем
2-я ас. атрэ́плеш атрэ́плеце
3-я ас. атрэ́пле атрэ́плюць
Прошлы час
м. атрапа́ў атрапа́лі
ж. атрапа́ла
н. атрапа́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час атрапа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

атрапа́ць сов.

1. (лён, пеньку и т.п.) вы́трепать;

2. (очистить от пыли, крошек и т.п.) отряхну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атрапа́ць, атраплю, атрэплеш, атрэпле; зак., што.

Тое, што і абтрапаць (у 1 знач.). Тады бацька атрапаў рукі аб штаны і павярнуўся да сына, пільна ўглядаючыся ў яго. Кудравец.

•••

Рукі атрапаць (атрэсці) — катэгарычна адмовіцца ад чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атрапа́ны вы́трепанный; см. атрапа́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атрэ́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да атрапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атрапа́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад атрапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператрапа́ць, ‑траплю, ‑трэплеш, ‑трэпле; зак., што.

1. Атрапаць, вытрапаць яшчэ раз, нанава, лепш.

2. Вытрапаць, патрапаць усё, многае. Ператрапаць увесь лён.

3. Разм. Знасіць, панасіць усё, многае (пра абутак, адзенне).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отряхну́ть сов. атрэ́сці, мног. паатраса́ць, паатрэ́сваць, абтрэ́сці, мног. паабтраса́ць, паабтрэ́сваць, атрапа́ць, мног. паатрапа́ць, паатрэ́пваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оттрепа́ть сов.

1. (лён, коноплю) атрапа́ць, вы́трапаць;

2. (за волосы, уши) разг. надра́ць, нату́заць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)